Bana anlattığın gibi soğuklukta yoktu ki bana neden öyle şeyler söyledin ben sen üzülüyorsun diye bir gündüzümde gecem gibi karanlık geçti hep...
"Ben Karanlığa Dönüşen Gündüzümdüm, Sen Işığın Altında Mutluydun"
Bana anlattığın gibi değildi…
Ne soğukluk vardı gözlerinde, ne kırgınlık.
Birbirimizi bu kadar severken,
nasıl oldu da hiçbir hayalimiz gerçeğe dönüşmedi, Serhat?
Hani o yürüdüğümüz yollar,
bir gün birlikte gideceğimiz uzak şehirlerin provasını yapıyordu ya...
Hani sen "bir gün" derken ben içimden "keşke bugün" diyordum ya...
Biliyor musun
Ben senin de onun da mutlu olmasını gerçekten isterim.
Asla kimseye mutsuzluk dilemedim.
İçimden geçen her şey,
“İçim acıdı” demişsin…
Biliyor musun, bu cümleyi okurken
benim içimdeki sessizliğin yankısı duyuldu yine.
Çünkü ben,
sadece içi acıyan bir adamı değil,
Sana yazmak, hâlâ içimde tarifsiz bir duygu…
Her satırda yandığım ama yine de seninle olduğumu hissettiğim bir yer bu.
Belki de en çok burada varız biz, yazdığım her cümlede biraz ben, biraz sen…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!