* Bana Süreyya'yı Anlat Şiiri - Fatma Doğan

Fatma Doğan
161

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

* Bana Süreyya'yı Anlat

BANA SÜREYYA’YI ANLAT,
Bana Süreyya’yı anlat, seherin yıldızı
Zümrüt gözleri parlıyor mu hala karanlıkta,
mücevherler gibi ışıl ışıl.
Saçlarından savruluyor mu yine şiirler,
bana şiirler oku,saçlarından
ağır, ağır, tane tane, tel tel
gece örtünce tülden peçesini,ayın yüzüne.
Düşsün Süreyyamın alnının perçeminden,
şehnaz nameler .
Büyüleyen sesi değsin kulağıma ,
Usul usul, gazel gazel.
kaç gün oldu saymadım,
kaybolmuşum .
izim yok, sesim yok, sözüm yok,
Aramaya sormaya bile yüzüm yok.
hep gecenin gözleri dolanıyor üzerimde,
kaç seher geldi geçti
sen doğdun battın,
O doğmadı ufkuma ,
Bir sen varsın gökte,
kandil gibi asılı ,seher yıldızı.
Süreyya’lı sabahları özledim,
bakışlarında uyanmayı
Söyle bana!
titriyor mu ki gözbebeklerinde ,sarı hareler,
O hep narin kalbi, ürkek mi hala
ben, deli dalgalar gibi çarpa çarpa, vururdum,
kendimi bir zamanlar sırça kirpiklerine,
Gözlerindeki denizleri aşıyordum durmadan
Bir kayık, bir kürek, bir cesur yürek
şimdi nasıl yorgunum, mecalsiz,
arayıp sormaya çekinecek kadar, korkak
bir yastığa düşüyor damla damla pişmanlığım.
öyle kızıyorum ki kendime
Ay yarım kalsa ne olurdu gökte,
Hatta hiç görünmese
Ya da yıldızlar sönse,
tek tek
Bir Süreyyam kalsaydı göğümde, bana yaren
yeter ki her gün onun zümrüt gözleri doğsaydı ,
penceremden.

Bana Süreyya’yı anlat, zühre yıldızı
Ama tane tane, ağırdan ağırdan
Adını verdiğin yârimin, gül yüzünü anlat
Yazını, kışını, baharını
Güneşi örseleyen kadife gülüşünü,
duruyor mu hala dipdiri ,yüzünü çehreleyen umut
Söyle, Kumsalda ona ait hiçbir izi örtmesin,
ne kum taneleri ne rüzgarın yalın ayak izleri
Ben,deli dalgalar gibi vuruyordum kendimi,
bir zamanlar onun sahillerine ,
tasasını kederini alıp gidiyordum bir kayık, bir kürek
şimdi nasıl yorgunum, mecalsiz
bir yastığa gömülüyor ağır ağır pişmanlığım
öyle kızıyorum ki kendime
deniz kararmışsa ne olur?
gemiler batsaydı da bir bir
Bir Süreyyam kalsaydı denizimde deniz kızı, bana yaren
yeter ki tek onun nefesi esseydi ıpılık, penceremden

Bana Süreyya’yı anlat, şimal yıldızı
Ama tek tek anlat sakin sakin,
Dünyanın tüm kutuplarına düştü yolum.
Ne yana baksam bir hayal beliriyor,
kahırdan bir tufan.
gecemi mesken tutmuşken benim,
ışıl ışıl yanan kuzeyin kızı
başka yöne nasıl döner, şaşırıpta pusulam
Ben, deli dalgalar gibi vuruyordum kendimi,
bir zamanlar, simsiyah saçlarına
tarıyordum dalga dalga, bir kayık, bir kürek
şimdi nasıl yorgunum,
bir yastığa sarılıyor sımsıkı yalnızlığım
öyle kızıyorum ki kendime,
Süreyya bana küsmüşse ne olmuş,
Dökülmüşse dilinden canıma acı sözler,
Yanıyorsa yansaydı canım,
kanıyorsa kanasaydı kızıl tan yeri
Bir Süreyyam kalsaydı göhsümde, bana yaren
yeter ki her gün onun şen kahkaları boğsaydı , sessizliğimi.
yeter ki onsuz kalmasaydı yüreğim yalnız ve pişman.
Bana Süreyya’mı anlat dolunay,
O’nu çok özlüyorum.
Anlat ,anlat, hiç durmadan anlat.
FATMA DOĞAN 13.06.2025/TURHAL

Fatma Doğan
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 08:13:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!