Bana Sözlerin Kaldı Şiiri - Lüsan Bıçakçı

- Bir annenin sabaha karşı
oğlu için söyledikleri

Bana sözlerin kaldı yavrum
Sen değil.
Oysa bir gölgede sakınırdım yüzünü
Saçının her teli benim eserimdi
Boğazından geçirdiğim her lokma
Gider bir yerini iyi ederdi.
Yattığın yerleri ben düzlerdim
Saçlarını okşar gibi.
Bir günden diğerine
Seni özlerken
Yokluğunda yıllar geçti.

Senin yüzün
Benim ellerimin devamıydı
Bütün çizgilerini bilirdim
(Seni bilmediğim insanlar nasıl sevdiler?)
Kopardılar ellerimden
Böldüler denizimi
O günlerden bir kuraklık ellerimde

Bana sözlerin kaldı yavrum
Niçin sen değil?