Bana Sordunmu Şiiri - Hamit Atay

Bana Sordun Mu

Geceleri uykusuz, gündüzleri sessiz,
İçimde bir yangın, dışım nefessiz.
Düşlerime çakıl taşları döşendi,
Bu yolun sonunu bana sordun mu?

Ömrümden baharlar çalındı bir bir,
Yüreğim kanarken kim gördü, kim bilir?
Her acıya "tamam" dedim, ama yeter mi?
Bu savaşı vermeyi bana sordun mu?

Kader yazmış alnıma siyah harflerle,
Ben silmek istedim, direndim, inatla.
Ama rüzgâr esti, savurdu yeniden,
Bu yükü taşımayı bana sordun mu?

Sevdim, sevildim, kaybettim çokça,
Her düşüşte dizlerim kan içinde, kopça.
Bir umut sakladım, içimde derince,
O umudu söndürmeyi bana sordun mu?

Zaman akıp gider, biz yolun tozuyuz,
Gülenler kazanır, biz mi hep bozuyuz?
Bir son yazılmış, belki de mecburuz,
Ama o sona gitmeyi bana sordun mu?

Hamit Atay Kalbinizin Sesi