Bana Sevmeyi Öğreten Sensin

Aşk dilemek ayıp geliyor bana.
Hatta aşık olmak da...
Neden biliyor musum?
Çünkü sevmeyi öğrenemedim
anamdan,babamdan
Çünkü suçtu bizim toplumda
bir kadının bir erkeği arzulaması
bir kadının bir erkek için çarpması yüreğinin
ve bir erkeğin aşkla bakması,karısına...
Pek görülür şey değildi
Yumruğunu vurmadan,bağırmadan,çağırmadan
ya da hor görüp,eksik etek demek yerine
aşk şiirleri okuması,karısına...
Bu yüzden vazgeçtim,
çocukluğumdan,kadınlığımdan
kaldırmadım kafamı kitaplarımdan
Düşünmek istemedim onlardan başka bir o
Ama sanki...
Sanki sen öyle değildin
Belki de bana sevmeyi öğretebilirdin
Belki de öğrettin farkında olmadan
Şimdi okuduğum her şiirde bir sen geliyor aklıma
Dinlediğim her şarkıdaki o sensin
Sensiz olan vakitlerimde düşüncelerimde sensin
Senden kaçarken
Yüreğime yerleşen,sensin
Kazıyarak yüreğimden atmaya çalışsam da
Ben de güzel bir iz bırakacak olan sensin
Belki yıllar geçti ve sen unuttun beni
Ama benim senim,hala sensin
Ve bendeki sana teşekkür ederim.
Bana sevmeyi öğrettiği için.