BANA RÜYALAR YETER
Hakan KURTARAN
Karanlık bir gecede bir ses duydum derinden,
Bir melek vardı orda,bal akıyordu dilinden,
Huzurluydu,rahat görünüyordu her halinden,
Derin uykularda bile, onu arar oldum.
Parlak ve güçlü bir ışık dolmuştu çevresine,
Saçları uçuşuyordu,sürme çekmiş gözüne,
Durgun akan bir ırmak gibi kendi kendine,
Derin uykularda bile, onu görür oldum.
Ne rüyalar gerçek oldu,ne de bunun arası,
Aşkı yüreğime saplanmış bir hançer yarası,
Gözleri ışıl ışıl parlak,sanki kömür karası,
Derin uykularda ben, onu sarar oldum.
Sessiz gecelerin düşlerinde onu bulurken,
Bazen hüzünlü,boynu bükük onsuz ağlarken,
Sabaha karşı gördüğüm düş orda biterken,
Derin uykulara onu, sığdırır oldum.
Düşler uykularda kalır, uyanınca biter,
Alışmış bu can bir kere,bile bile onu ister,
Gerçekler böyle değilse, bana rüyalar yeter,
Derin uykuları her gece bekler oldum.
Hakan KURTARAN
06.07.2006-Aydın
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!