Bana Nasılsın Diye Sormasın İnsanlar!

Bana nasılsın diye sormasın insanlar!
Ben,
Eski ben değilim artık.
Eski neşem,
Eski heyecanlarım yok artık

Bana nasılsın diye sormasın insanlar!
Düşünmesinler beni!
Perdelerin arkasında yaşıyorum,
Maviden uzak.
Denizim,gökyüzüm yok benim.
Dört duvar arasında
Her şeyden, herkesten uzak
Yaşıyorum.
Kendimden bile..

Bana nasılsın diye sormasın insanlar!
O’na sorsunlar O’na!
Benim benliğim onda.
Uğruna her şeyden vazgeçtiğim insanda
Kendimden bile..

Bana nasılsın diye sormasın insanlar!
Belki de benliğimi arıyorum
Bu dört duvar arasında.
Belki aşkı arıyorum.

Bana nasılsın diye sormasın insanlar!
Özlemesinler beni!
Merak etmesinler
Elbet bir gün çıkacağım dışarı.
Denize,gökyüzüne sahip olacağım
Maviye.
Sahip olduğum şeylerden
Daha fazla seveceğim onları
Kendimden bile..

Belki de gerçekten iyi olurum bir gün,
Eski benliğime kavuşurum belki.
Eski neşem,eski heyecanlarım geri gelir
Belki de tekrar aşık olurum
Her şeyden,herkesten çok sevdiğim birine.
Kendimden bile...