Bana nasıl sevdin diye sorma...

Bana “nasıl sevdin?” diye sorma…
Ben seni bir anda değil,
bir gecenin karanlığında yıldızların birer birer geceye ,doğuşu gibi
yavaş yavaş, usul usul, içime sığdıra sığdıra sevdim.

Gecenin siyahına en çok seni yakıştırdım,
çünkü karanlıkta bile ışığı benden önce sen bulurdun.
Ben seni, kimse görmesin diye
gözyaşlarımın kıyısında sakladım...

Bir gün bana,
“Şiir sever misin?” diye sordun.
Sevmek ne kelime…
Ben şiire değil,
şiirin içindeki sana savdalıydım...

“Hangisi?” dedin…
Adını söyledim, bilemedin.
Gözlerini anlattım;
geceye benzeyen en güzel limanımı…
Ama çıkaramadın...

Gülüşünü tarif ettim;
hem çocuk yanını hem kırık yanını…
Dinledin ama anlamadın.

O an anladım…
Ben seni kalbimin alfabesiyle tarif ediyordum,
sen kendini dünyanın sıradan anlamsız kelimeleriyle ölçüyordun.
Ben seni büyütmüşüm,
sen kendini tanımamışsın.

Ben anlatırken sen hep şiir aradın,
oysa ben sana her baktığımda
şiirin mısralara sığmayan hâlini görüyordum.
Ben seni tarif ettikçe şiir oluyordun,
sen hâlâ şiirin kendin olduğunu bilmiyordun.

Hani olmaz ya;
Bana “Neden böyle seviyorsun?” desen,
cevabı yok yüreğimin...
Çünkü seni kelimelerle değil,
eksildikçe tükendikçe,çoğalan bir kalple sevdim.
Kuru bir ağacın tek kalan yaprağı gibi ,
sana sımsıkı tutunarak sevdim.

Geceleri ben beklerken
güneşin başkalarına doğuşunu izleyerek sevdim.

Hani ;
Sen bir gün geleceğini söyledin…
O gün bu gündür, bu şehirde kalabalıklar içinde kimsesiz seni bekledim...
Ama o gün,
bir gün geçmedi.
Günler, haftalar, aylar, yıllar geçti…
Sen Gelmedin.
Ama “geleceğim” dediğin o bir gün
hiç eksilmedi içimden.
Ve bir gün gelirsin diye
yüreğimi kimseye emanet etmedim...edemedim..

Ben sana hep aynı yerden inandım…Yandım kül oldum..
Sen beni okuyamazken bile
ben seni kalbime ezberledim...

Şimdi sorsan yine söylerim:
Benim bildiğim tek şiir sensin,
ben sadece mısralarını tamamlamaya çalışan
bir kulaktım, bir yürektim, kırık bir kalemdim...

Ve sen hâlâ kendini
bir sayfaya sığdırabileceğimi sanıyorsun…
Oysa sen,
benim kalbimin en uzun, en acı, şiiriydin..
Ama Sen anlamadın...

@dsız..
@dressiz mektuplar✍️✍️✍️