Bana kırmızıyı sevdiren kadın

Bana kırmızıyı sevdiren kadın,
Bana teninde kırmızıyı sevdiren kadın...

Kırmızı bir kazak giymiştin o gün,
Dudaklarında gül kırmızısı bir ruj.
Zaman birden sustu, dünya yavaşladı,
Ben sadece seni gördüm,
Ve o anda, bütün renkler kırmızıya döndü.

Ne söylediğini duymadım,
Sesin kalbimin içinde yankılandı sadece.
Bir gülüşünle titredi kalbim,
Ve ben o gülüşte ömrümün yerini buldum.

O an anladım
Renklerin bir hikayesi varmış,
Ama kırmızınınki sendin.
Ateşti, tutkuydu, yaşamın nabzıydı sen.

Kırmızıyı o gün sevdim ben,
Çünkü o renk senin üzerindeydi.
Tenine değdikçe ışık gibi yanıyordu,
Ve ben, o ışıktan gözlerimi alamadım.

Şimdi her kırmızı gördüğümde
Aklıma sen düşüyorsun.
Kırmızı bir kazak, kırmızı bir ruj, kara gözler, güzel bir bakış...
Ve ben, her defasında
Yeniden âşık oluyorum o ana.