Bana Gözlerimle Bak Şiiri - Alper Yıldız

Bana mansun bir dervişe bakar gibi bak.
Gözlerime dalarsa ağlayabilir gözlerin,
Bana o gözle bak,bakta ıslansın gözlerin...

Ben karanlıkların her defasında korkutabildiği,
O dalgın aşık olacağım.
Uzaklardan aşkımı farkedemezsin ama,
Yakınlardan sessizliğimi elbette!

Soğuğun üzerinde doğdum,
Virgülleri önemsenmeden okunan cümle oldum.
Çamurda oynayan bir çocuk gibi...

Zihnimin ağır çekime aldığı yağmur düşüşleri gibi,denize,
Seni gönlüme düşürdüm.(.................)
.
.

Bana gökyüzüne bakar gibi bak,
Ağlarsam ıslanabilirsin.
.
.

Yoksa zaten sokaktayım,
Kimsesiz titreyen yavru bir kediyim...
Aç susuz sevgisiz...

Ağlama,sende ağlatabilirsin,
Gözlerim gözlerinde zaten...

Toprağa çizdiğim dileğimsin,
Suretini en derin kıvrımına dek...
Görmeden,sevgi nedir bilmeden,
O küçücük yaşımda...

Yıldızlar sevmiyor,
Benim onlara aldırmadan bakışıma...
Yoksa seni benden istemem niye?

Beni istemem sende kalsında ögrensin,
Aşkın mızrak gözyaşlarını...
.
.
.

Ağlama,ağlatabilirsin benide,
Zaten gökyüzüne bakmaya kudret bulamaz gözlerim...

Avuçlarıma yağdırdığım gözyaşı yağmurları,
Çatlatıyor ellerimi,kader çizgimi...

Güneş uğramaz oldu beldeme,
Aşkın yakıcılığından utanır,
Değmez yanan bedenime...

................

Sen ağlama,
Benide ağlatabilirsin,gök ağlarda
Gözyaşlarım yanışımı söndürmesin...

Yalnız gezinirken bile,çiçekciler peşimde,
Ne biliyorlar yine? ?
Ne arıyorlar,falcılar içimde...

Oysa ben tünel geçitlerine ismini kazımak yerine,
Yüreğime çizmişim,
Seni içmişim,'-Seninim.'

.
.
.
.
.

Bana ölü gözlere bakar gibi bak,
Bakta canlansın gözlerin.
Ben yokluğunu görürken,
Sen susuz bedenimi ıslatıp,
Dirilmemi bekliyorsun...

Bana diri gözlerle bak,
Bakta canlansın gözlerim...

Gözlerin dolsun ama ağlama,
Yoksa bana benzersin.

Ağlıyorum gözyaşıyım.
Yasım,Matemdeyim...

Ateşte yağan yağmur gibiyim,
Yağdım üzerime,Yandım üzerinde...

Gözlerin dolsun ama ağlama,
Yan ama yağma üzerine...
Yoksa bana benzersin....

.
.
.
...............................