Bana Gel Denizli Şiiri - Mehmet Bekir Nal

Bana gel Denizli
Yeşilinle, kırmızı toprağınla ve beyazınla
Dillere pelesenk olmuş doğanla
Bu süreğenliğin içinde kaybet beni
Havsalam tam olarak almıyor güzelliğini
Götür beni Hierapolis'in iç açıcı ortamına
Mazi canlansın önümüzde
Hemhal olalım tekrar eskiyle
O bembeyaz pamuklara sar beni
Gir ruhumun derinliklerine
Hayat ver bir an önce!
Kurtar ruhumu grinin tonlarından
İçir bana o aşk şarabını
Katılalım Baküs şenliklerine
Akıtalım üzüm kanını içimize
Ruhum Diyonizyak
Bedenimde ise dolaşır devamlı Afrodizyak
Delikliçınardayım ey sevgili!
Bul beni o kocaman ağacın gölgesinde
Sana geldim Denizli
tozuna, yoluna ve horozuna
Uzun uzun öt ki coşayım
Sesin yankılansın kalbimin karanlık mağaralarında
Bir daha ayrılık olmasın
Dünyanın merkezindeyim burada
Kalabalık kaldırımlarında!