Bana Gel Şiiri - Emin Zeybek

Gel bana gecelerin gölgesinde saklı iz
Gördüğüm karanlıktan ışık olup bana gel.
Gel bana nazarları efsuni bakışlı kız
Sana açıktır kalbim, aşık olup bana gel.

Düşlerimde büyüttüm yıllar boyu sevdanı
Hayatımdan yok saydım sensiz geçen her anı
Gel de çiçekler açsın bahar eyle hazanı
Gönül bahçem şenlensin, maşuk olup bana gel.

Hasretin ağır bir yük, bırakma özleminde
Birazcık umut olsun sözünde kaleminde
Hayaline dalarken bir rüya âleminde
Ninniler dinlediğim beşik olup bana gel.

Kaderde varsa hüsran, isyanı neyleyelim
Yaradan’a sığınıp hep sabır eyleyelim
Sevdalı türküleri beraber söyleyelim
Ben ozanın olayım, âşık olup bana gel.

Senden başka her alaz bedenimi yakınca
Gül simanın sureti gözlerime akınca
Başım yerden kaldırıp gökyüzüne bakınca
Kamerin halesinde, yâşık olup bana gel.

İsmimizi verelim her sevda lehçesine
Lügatler bizi yazsın sevgili hecesine
Bakir kalan şu gönlüm aşıklar bahçesine
İlk adımı atarken, eşik olup bana gel.

13 Kasım 2007 02:00
BURSA