Bana düştü Şiiri - Eşref Demiryürek

Cefakar bir aşığım
Ağlamak bana düştü
Gülmedi kara bahtım
Onulmaz derde düştüm

E limizde ne kaldı
Döküldü birer birer
Kayboldu muhabbetler
Gönül ateşe düştü

Etrafım duman dolu
Sanki dünya karanlık
Gülün dikeni battı
Kanadım kana düştü

Ş u çamurlar içinde
Taze güller büyürken
Kırdılar kollarımı
Ayrılık yaman düştü

Mecnun Leyla’yı görmez
Gözlerim kaldı sende
Salındı gitti dilber
Aşkımız suya düştü

R uhumuzu buz tuttu
Sevdalara kar yağdı
Vefa umduğum yarin
Gönlüne kara düştü

İçtim hasret zehrini
Gönlüme hicran düştü
Yıkıldı meyhaneler
Badeler yere düştü

E yvah! demek geç oldu
Ümitler suya düştü
Ne hevesle sevmiştim
Başıma bela düştü

Lale zarıma vardım
Ne bağban var ne lale
Eskimez denilen aşk
Yıkıldı suya düştü

F eryat ediyor kalbim
Ne oldu bana böyle
Taze gonca gül derken
Sonunda lale düştü

E msalsiz bir aşığım
Gözlerim yere düştü
Bırakıp gitti beni
Çok uzak yere düştü

İ ndim gönül yurduna
Taze güller dermeye
N e gül buldum ne derdim
Bana divane düştü

Mevla’m Rahmet gönderir
Damlalar yere düştü
Bir gün yeşerir elbet
Tohum toprağa düştü.