sen ey yüreğimdeki yoksulluk
sen varya güldüğünde gökyüzününün en güzel mavisiyle gülen
ağladığında en hırçın şelaleri sele veren yüreğim.
bana bugün en derinden gülümse
öyle bir gülümseki ellerim senin resmini çizsin
öyle bir anlatki şair hayalim delice gülsün bu geceye
mutluluğun en can alıcı resmini çizsin yazılmayan heceye.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta