Bana Yeter Şiiri - Kara Osman Nalbant

Vefakâr şu sazım kahrımı çeker
Deşerim derdimi, tel bana yeter
Alıştım acıya, vermeyin şeker
Yârin ağzındaki dil bana yeter

Nazlı yâre benzer dalında kiraz
Girsem de bahçeye toplasam biraz
Kim demiş ki gelmez bir çiçekle yaz
Bağımda açarsa gül bana yeter

Sargı tutmaz olur bir gün yaralar
Can alıcı dar kapıyı aralar
Giymesin dostlarım sakın karalar
Ardım sıra akan sel bana yeter

Kırk senedir bende beni aradım
Alamadım yarım kaldı muradım
Eğer şu dünyada kalırsa adım
Taşıma dokunan el bana yet