Acılı deniz gibiydi hayatın duruşu,
Figanlar duyulurdu sahralardan.
Sesler… Zirveden namelerdi.
Şehrin horlayan insanları
‘’Seni Seviyorum’lardı ’’hayatı başkalaştıran.
Acılı deniz gibiydi sensizliğe bakışım.
Kendimi buldukça seni kaybediyorum.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
yorumlarınız için teşekkürler ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta