Çorak toprakların olmadığı bambaşka diyarlar
gözyaşlarının ıslattığı çürümüş ekinler balosu
hüzün orkestrası zil zurna sarhoş
hep bambaşka hayaller dansediyor aldırmadan yılların pasına
şair durgun ama vurgun yemiş gibi
kelimeler ve yalnızlık tuvalinden çıkan adem ile hava
çocukları bambaşka hayaller dediydim ya
hep aynı kelimeyle kurulan cümleler belkide
sen hiç olmasaydın ben de hiç olsaydım.
ne kelimeler ne yalnızlık
gayri meşru çocukların kadife tenleri
gözlerimizi kaşındırmasaydı
çürüyecek bedene ruhumuzu bağlamasaydık
günah da sevap da olmasaydı
hiç ayrılmasaydık belki kamburumda olmazdı
yüklenmeseydik dağları taşları
bambaşka hayallerimiz olsaydı
sen hiç olmasaydın ben de hiç olsaydım.
Kayıt Tarihi : 23.8.2009 19:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!