Hikâyelerimiz değerliydi eskiden,
Hikâyelerimiz yarımdı,
Yarım olduğu için tarafımızdan anlamlandırılırdı.
Sonlarını hep güzel yazardık hayallerimizde,
Gel gör ki harcadık hikâyelerimizi gerçeklerimizle.
Nerde kaldı bizim insanlığımız?
Aşklarımızı itinayla gizlediğimiz sandığımız?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta