Balon Şiiri - Şiir Emekçisi

Balon

Gökyüzüne bırakılan bir balondu hüzün,
Rengi soluk maviydi, biraz da kül grisi.
Tutuştu ellerimde, bir anlık bir sürgün,
Savruldu rüzgâra, sessiz bir çaresizliğiyle.

İpleri kopmuştu sanki kaderden yana,
Her yükselişi bir düşüştü sonsuz boşluğa.
Ulaşmak isterken ay’a, yıldızlara.
Tutundu karanlığa, kayboldu gökyüzünde.

Çocukça bir umuttu belki, taşıdığı yük,
İçinde yitik rüyalar, unutulmuş gülüşler.
Bir balondu hüzün, göğsüme değip söndü,
Ardında sessiz hatıralar, dilsiz anılar kaldı.