yaşam kabına sığmaz da
iteler durur çeperlerini,
koşmak ister,
daha daha uzaklara...
yetmez! uçmayı diler,
yukarı, daha yukarılara...
öylesine güçlüdür ki ışığın çekimi,
var olmak, 'bir' olmak demektir,
'bir' olmaksa, yok olmak,
titreşimin sonsuzluğunca.
ve yüreği renklerin dansında sarhoş,
ve gözleri akıl-çelenlere kapalı.
ve güneşe yükselirken İkarus misali
erir özgürlüğün balmumu kanatları....
Kayıt Tarihi : 14.11.2006 08:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!