Bal Kaymak Gelir Şiiri - Metin Hanlıoglu

Yana yana geldik biz bu günlere
Sevdasına yanmak bal kaymak gelir.
Alışınca Leyla’sız sürgünlere
Yokluğunu anmak bal kaymak gelir.

Düşman kovalayıp, süngü takarken,
Vatanıma ölmek bal kaymak gelir.
Hainin alnına kurşun sıkarken,
Terlerimi silmek bal kaymak gelir.

Divanına durup niyaz ederken,
Şafakları delmek bal kaymak gelir,
Peygamberi anıp selat ederken,
Ravzasına girmek bal kaymak gelir.

Dikenlerle dolu çirkin ortamda,
Gül dalına konmak bal kaymak gelir.
İstikbale doğru tarih sırtında,
Tefekküre dalmak bal kaymak gelir.

Neslimi düşünüp binbir gecede,
Uykularım bölmek bal kaymak gelir.
Üstattan yadigar her bir hecede,
Bin manayı bulmak bal kaymak gelir.

Vefa kervanında dostluk yolunda,
Gönüllere dolmak bal kaymak gelir.
Beşikten mezara ömrün sonunda,
Şehadete ermek bal kaymak gelir.

Çılgınlaşıp azgınlaşan nefsimi,
Zincirlere vurmak bal kaymak gelir.
Gerginleşip volkanlaşan hersimi,
La havleye sarmak bal kaymak gelir.