Namluların ucunda asılı çocuk düşleri
karanlık güneşin gölgesinde atıyor yürekleri,
Yansımakta Tanyeri’ne
gölgelerin gözünden binlerce ahval, yankılanıyor menevişlerinden toprağa onca ahlar,
Ay tutkun!
Suskun!
Deniz küskün!
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
