Hazar’dan gelen rüzgâr,
Yavaşça dokunuyor yüzüme.
Dalgalar,taş kıyılara,
Bir sır fısıldar gibi vuruyor.
Minareden yükselen ezan,
Geçmişin ince sesiyle,
Ruhuma değiyor.
Uyanıyor içimde bir zaman,
Çoktan geçmiş,
Ama hâlâ yaşayan.
Kaldırımlar ıslak,
Taşların arasında,
Gece kalmış biraz.
Güneş,bulutların ardından,
Utangaç bir çocuk gibi bakıyor.
Bir çayhane köşesinde,
Oturmuş bir adam.
Çay dumanına sarılı düşler kuruyor.
Biraz tütün,biraz umut,
Ve belki de hiç söylenmemiş,
Bir sevda.
Tarih,duvar aralarında sessiz,
Ama hep orada.
Gölgeler konuşuyor;
Duymak isteyen için,
Her köşe bir hikaye.
Bakü,sabahın ilk ışığında,
Daha da gerçek,
Daha da güzel.
Hem geçmişte kök salmış,
Hem geleceğe,
Usulca yürüyen bir şehir.
Erkan İnce
Kayıt Tarihi : 26.6.2025 11:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Baküye ikinci gidişimde sabah sahilde oturup yazdığım bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!