Yaz akşamı ay on beş mehtaplı gece
Yıldızlar biraz ayrılmış aydan şöylece
Göz bakıyor dil susmuş dudakta hece
Yârimin mah yüzüne baktım öylece
Ay karardı ışık buluta aktı aniden
Yar ürperdi ellerimi tuttu sahiden
Yaş akıyordu sevinçle iki dideden
Ben geceye hüzünlü baktım öylece
Bizi süzdü sessizce dalları ile ağaçlar
Bu aşkı kıskanmıştı susmadı kuşlar
Yumuşadı yatın derler sert olan taşlar
Başımızı üzerlerine serdik öylece
Yum gözlerini bu gece sabah olmasın
Aşk fısılda kulağıma kimse duymasın
Ay yıldız batsın isterse artık doğmasın
Karanlığı yaralım gel bana sarıl öylece
Mehtap da tüm gönüller birleşsin artık
Gece hiç soluk almadan sabahı yaptık
Hep sevenlere tertemiz bir aşk bıraktık
Sevgiyle gönül ateşimizi yaktık öylece
Et kokmuş süt kokmuş duymadık bile
İçimizden sevgi aktı aşkta yok hile
Geceki yangın sabaha dönüştü küle
Küllerin savruluşlarına baktık öylece
Ozan İsmail bugün tüm dertleri yendi
Ay ışık saçtı muhabbet vuslata erdi
Gönlünün çok istediği murada erdi
Ellerini göklere açarak kaldı öylece
İsmail DETSELİ 18 Eylül 2010
Dutlu kırı Konya
Kayıt Tarihi : 20.9.2010 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!