Baktığım Yerler Şiiri - Zekeriya Özhan

Hâlâ değişmemiş aynı duruyor,
Çıkıp yükseklerden baktığım yerler.
Sert rüzgarlar sinelere vuruyor,
Kar kürüyüp geven yaktığım yerler.

Gezdim yaylaları gönlüm hoş gibi,
Bazen ardıç kökü bazen taş dibi,
Daha kurumamış dallar yaş gibi,
Yağmurda ıslanıp çöktüğüm yerler.

Her gönülde bir aslan var yatıyor,
Güneş yine aynı yerden batıyor,
Kırk yıl öncesini hatırlatıyor,
Tohum saçıp ekin ektiğim yerler.

Kalmasa da ayaklarda yemeni,
Lastik giyen dostlar hatırlar beni,
Armutlu yaylası Söbü çimeni,
Her sene ev yapıp yıktığım yerler.

O zamanlar tükenmezdi hızlı yol,
Yoktur başka köye geden gizli yol,
Koca güney, Kara köprü, Tozlu yol,
Harman sürüp saman çektiğim yerler.

Özhaniyim hayal ettim bil diye,
Eskilerden şüphen varsa sil diye,
Yine beni çağırıyor gel diye ,
Ot toplayıp çiğdem söktüğüm yerler.

Aşık Zekeriya Özhani.