Bakıyorum uzaklara Şiiri - Ahmet Ayar

yaşlar gözümde değil, gözüm yaşlarda
ayaklarım sanki sivri bir taşta
gözlerim ateş kovalar bakışlarımda
bir sen varsın hayalde
bir de hatıralar
bakıyorum uzaklara
bir yandan narlının yoluk dağlarını görüyorum
bir yandan gemsazın liman direklerini
bakışlarım kayboluyor denizin maviliklerinde
süzülen martının beyaz tüylerinde
sonra birden aklıma geliyor;
akşama doğru içtiğimiz kahve
kimselerin olmadığı, o sessiz narlı sahilinde,
bakışlarımızın kaybolduğu, tirilye taraflarında
solan bakışlarımız
birden irkiliyorum, akşamın serinliğinde
gün bitiyor, evet fark ediyorum birden
içime çöküyor karanlık, yalnızlık
yorgun ayaklarımı oynatıyorum biraz
götürür mü beni diye, sanki soruyorum
kalkıyorum yavaş yavaş
yürüyorum, ayaklarım sürüklüyor sanki beni
beraber yürüdüğümüz yola, ya da
ben öyle istiyorum, birden koyuluyorum yola
dereboyuna, yol boyunca satıcıları görüyorum
bahçesinden getirdikleri yemişleri
bakıyorum onlara, sanki seni görüyorum
onların bilmediklerini biliyorum, hiç değilse
onlara karanlık çökmüyor diye sanki seviniyorum