Bakarsın olur Şiiri - Hikmet Kızıl

I.
Bakarsın dönerim yine gülüm,
Kahve rengi gözlerinin hayaline,
Ay sevdalısı kara saçlarına
dolarım gençliğimi…
bakarsın yağmura mutassıl,
sözlerle düşerim yüreğine,
ey damarlarımda dolaşan sevda yeli
himmet eyle,
aşk pınarlarına rapteyle susuzluğumu,
II.
sehpada celladıma adını sunsam,
merhamet dileniyorum sanır beni,
sana meftun bu özge can,
aşkın oduyla yanınca mağfiret bulur
not düşülsün vakte…
III.
Şimdi Yusuf’um,kuyudur benim yurdum
İstemem salmasınlar ipleri
Ama ille de beklentiyse kurtarılmak
Urganlar uzatın, işte boynum,
Sur’a üfürülmeden de
Soluklayabilirim kıyameti
IV.
Bakarsın ay bölünür yine
Yazıcılar mucize adını verir,
Mutadımız olan tevekkülümüze.
Bakarsın gece renkli saçlarına,
Ömrümü vakfederler münkerle nekir..
V.
Bakarsın masallara geçerim,
Bulanık bir vakitte..
Bakarsın ansızın
Kuşkuyu utandıran aşkımla,
Kalbinden geçerim sevdiceğim,
Şimdi ölümü değil hayatı yorumla
Ufka rehin bırak gözlerini
Ölümün yası tutulmadan
Saçlarını taramaya geleceğim…