Bakan Gözler Kör Şiiri - Meryem Keskin

Bir vefasız için ömür tükettin,
Kurumuş toprağa ak güller ektin.
Bir gün gidecekmiş ne bilecektin,
Uğraşma gül yüzlü insanlar nankör.
Sen güzelsin ama bakan gözler kör.

Bir keman ağlıyor gece yarısı,
Güler mi hiç bahtı kömür karası.
Viran etmiş seni gönül yarası,
Uğraşma gül yüzlü insanlar nankör.
Sen güzelsin ama bakan gözler kör.

Pencere önünü mekan mı tuttun?
Ağlayan kalbini nasıl avuttun?
Gülen o yüzünü nerde unuttun?
Uğraşma gül yüzlü insanlar nankör.
Sen güzelsin ama bakan gözler kör.

Omzundan sarkıtmış sarı saçını,
Kaderi gülmemiş bilmez suçunu.
Kimseler göremez kalbin içini,
Uğraşma gül yüzlü insanlar nankör.
Sen güzelsin ama bakan gözler kör.

Kirpikleri oktu kara kaşı yay,
Yıkılmış kalbini ne sayarsan say.
Zamanı unutmuş vay ömrüne vay
Uğraşma gül yüzlü insanlar nankör.
Sen güzelsin ama bakan gözler kör.

Terketmiş dostları kalmış biçare,
Ruhuna açmışlar kapanmaz yare.
Gönül feryad figan yürek bin pare,
Uğraşma gül yüzlü insanlar nankör.
Sen güzelsin ama bakan gözler kör.

Güzel gözlerine keder mi düştü,
Tattığın o sevda sadece düştü.
Düşmanlar oturdu sana gülüştü,
Uğraşma gül yüzlü insanlar nankör.
Sen güzelsin ama bakan gözler kör.

…..Meryem Keskin…..
….01.08.2024……..
…..6+5.11.hece……