Geceye mıh gibi saplanan,
Ayrılığın asık suratlı yüzünü gördüm.
Şimdi sokaklarda bir ölüm sessizliği,
Sinesine çekilmiş kırık duvarlar arasında,
Kirli pencere arkalarında,
Ayın mahzun çehresine şahitlik ediyorum.
...
Gecemi gün gibi aydınlatan sevgili!
Kalbim, kaldırımlar arasında yeşeren,
Umudun, mücadelenin savaşçısı bir çiçek.
Şimdi senin rüzgarın ile boynu bükülmüş,
Adının hakkını vermek için dilenir.
Yık gel içindeki aşılmaz duvarları,
Sonu gelmeyen anlamsız soruları,
Ve bırak bir kurşun sineye gelecekse,
Kalp bir kurşun yiyecekse,
Aşk kurşununa vurulsun.
Kanı akacaksa şayet,
Aşkın mührünü akıtalım.
Kayıt Tarihi : 18.10.2023 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!