bir u(ğu) r olsaymış kafamda.
Kan(a) maya meyilli bir vücut içine koymuş ruhumu yaradan,çünkü bilirmiş.
Bilirmiş ki, Bukowski kadar küfür kokarmış ağzım,voltaire kadar yakıcıymış cümlelerim,Picasso kadar kübistmişim,nazım kadar yazabilirmişim..platonun ahlakı kadar ahlaklıymışım,o zamanlar aristoyla yatmak ayıp değilmiş..
Bundan koymuş yaradan beni, eksik, olmamış, yarım aklımla, bir vücut içine..onun hikmetine sual olur mu?
Sormamışım ben de..yaşamaya başlamışım..küçükmüşüm,büyürüm sanmışlar..bakmışlar 20 sinde ama hala örgülü saçlarım..korkmuşlar..alıp beni doktorlara götürmüşler,alıp beynimi testlerden geçirmişler..
Keşke keşke bir u(ğu) r olsaymış kafamda..yok..yok..herşey iyi demiş doktor,sorun onun kendine..
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta