Bak İhtiyar Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Bak ihtiyar,
Ufukta kızıllık var bu sabah.
Sanki bir fırtına kopacak uzaklardan.
Çiçekler ters tarafa sallanıyor,
Ekin başakları titremeye başladı.
Sisle duman karışıp,
Çok zamansız ağladı,
İlmekleri,
Pamuk ipliğine bağladı.
Bir uğultu kopuyor zaman zaman,
Köstebek sesi gibi gelsede derinden,
Olmuyor bizden başka duyan.

Bak ihtiyar,
Ara sıra dinle bizleri,
Ben karıncalardan alıyorum,
Bu sinyalleri.
Fareler çıkmadı ama,
Akrepler ve yılanlar dışarıda,
Allahtan kediler çatılarda.
Ahırdaki hayvanlar bile feryatta,
Sen umursamaz tavırla,
Devam diyorsun hala.

Bak ihtiyar,
Bu yıl arılar hepten ölmüş,
Çoğu bitkileri sam yeli vurmuş,
Asma yaprakları bile büzülmüş.
Bütün bu enkazları,
Kuşlarla karıncalar gömmüş,
Sonrada kendileri yem olmuş.

Bak ihtiyar,
Deprem kokusu alıyorum,
Hayra alamet değil bunlar.
Bir sebeb yokken,
Neden ölsün arılar?
Ruhlar diken üstünde uyurken,
Sarsılınca saraylar,
Akrep başak karınca ve güneş,
Genleri anlayacaklar.

Bak ihtiyar,
Şafak vakti yaklaştı,
Sabah oldu olacak,
Güneş doğdu doğacak,
Renk renk çiçekler içinde,
Daha çok bahar mevsimleri var.
Geleceğe koşacak,
Birlikte yaşayacak,
Haydi,
Bir şeyler söyle...

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar