Bekledim dünyalarca bekledim
Koştum senle her ihtimalime
Zamanı sanki sende hapsettim
Kilitledim saatleri senli düşlere
Günleri döktüm kumlar gibi
Nasıl darılayım sana
Bilmiyorum ki nasıl olur
Sana darılmak kızmak
Seni sevmemek
Ben bilmiyorum bunları
Öğrenemedim işte
Görmesem bir gün özlüyorum
Sanki asırlar geçmiş gibi
Andıkça yürek daha da seviyorum
Efsunladı gözlerin bu kalbi
Ah o gözler ki kaç cihan saklar
Renklerin her birinin vardı bir anlamı
Şiirler ki kavuşamayan aşıkların sığınağı
Yeşilin ruhunda yatan arzuydu beyaz
Hayallerinde kırlarda gezip dolaştığı
Karanlıktaki kamerim kongur gözlerin
Sarılmışım bir hayale bir umut
Ellerini tutacağım günü bekliyorum
Nasıl diyeyim kalbime, gözlerini unut
İşte onu hiç ama hiç bilmiyorum
Sözlere, düşlere gizliyorum ismini
Hercümerç olmuşum gözlerini görünce
Aradığı çocukluğunu bulmuş sanki ruhum
Tam kalbime yağıyor ismin ince ince
Silemiyor aksine yüreğime kazıyorum
Cihan tahtını verseler etmez sen
Bir tablo düşün ne istesen var fakat soğuk
Her şey içinde fakat tek eksiği mutlululuk
İşte bu gördüğün bana gösterdiğin manzara
Her şey sende iken sen yoksun yanımda
Her gittiğim yere taşırım seni sol yanımda
Yitiyor soluğum gönlünde olmadığım her dakika
Soluyor yeşil bahçelerim aşkının karanlığında
Sana çıkıyor sende sonlanıyor nefes aldığım her yol
Seni düşünmediğim gün konmuşumdur mezara
Sende saklıdır siyahın gizli asaleti
Yine ayak uydurmuş yüreğime saatler
Hava kararmış ay geceye sığınanları dinler
Yüreğim sabahına olan kavuşmayı bekler
Yarasına çare bir çift kongur gözü ister
Kalem titriyor vuslat her adını yazışımda
Örttüm gençliğimden vazgeçerek kalbimdeki adını
Üstüne zifiri bir perde çekerek
Ümidim lahidime benden önce kapandı
Nedeninini, resmini ruhuna hapsederek
Dinlenmeyi arzuluyor artık zihnim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!