-Güvercin’ e methiye-
Biz, kuşatılmış şehrin modern köleleri;
Üçüncü sınıf yerine konan kayıtsızlar
Geleneğin bekçileri kadar sadık
Ve İstanbul’a vurgun!
nefes, herşeydir.
Kimilerinin nefes alış-verişleri birdir.
Soyut olarak,
Kimi der, nefesin “hayvanca” kokmamalıdır.
Aşk-ı felsefi boyut:
gölgemi paylaşamam
gölgeme tükürdüğüm günden beri
kavgalıyım negatif gerçeklikle;
korkuyu düşünmeksizin yenmeyi,
-Halkım, Haktansın-
bezginlerin arttığı atmosferde,
oksijen tüketen halkım!
yıkılma dayan! nefes alıyorsun,
ezilme diren! bilek güreşiyorsun,
Gülümse Hayata
Biricik gül yeğenime;
Gülümsemekle hayata,
Her zaman, her yerde
Hayatlandır bizleri de
ÇOCUKLAR ADINA YAŞAMAK
-Azap çiçekleri arasında açan güllere-
Sevginin, aşkın ve geleceğin tohumu;
Çocuklar, umutlarımızla dolu.
Tohum çatlatmak için toprağı
Rüyalarım, sahicidir gerçek yaşamdan;
Bir kez ışısa yeter!
Ve sürüklenir beynimin öte yanı,
Sevmeyi öğreten, aşkı filizleyen
Saklı olanı aşikâr kılan
Toz pembe bulutları aşan
savaşın biricik masumları,
bebekler
anaları Bosna'da
memelerinden bebelerine
kan içiriyor,
Dolunay akşamları ilham verir,
Etki olmazsa şiir bir hiçtir;
İşte sevgiye sebep bende
Yine ve yeniden sevgili ile...
Ruhumun derinliğinde sancı
Dolunayda dirilen duygularım
Minnettar kaldı, sevgiliye
Gecenin karanlığı örtsün bizi
Ayışığı ışıtsın içimizi
Yeryüzünde yayılsın sevdamız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!