Bahtiyar Şiiri - Gürhan Yaltı

Her saat damıtıyor zamanı,
Bir an bir muamma kader takviminde.
Her şey ahengini kaybediyor firakın kanlı toprağında,
Bir tek sen, sen yerinde kalıyorsun Bahtiyar...

Çıplak insanlar yürüyor sokaklarda,
Her gün bir canı alıyor ölüm meleği.
Ardından üzerine üşüşüyor çakallar,
Bir tek sen, sen olduğun gibi kalıyorsun Bahtiyar...

Çakıl taşları kadar sayısı var yaşayanların,
Denizlerde yalnız kalan inci, mercan feryat ediyor.
Haykırıyor heva hevesine kapılan her defasında,
Bir tek sen, sen sağır kalıyorsun Bahtiyar...

Kibrit ateşini söndürüyor zalimler,
Asıl yanmak cehennemden de beter.
Her soğuk oda iz bırakıyor mahzenlere,
Bir tek sen, sen üşütmüyorsun kimseleri Bahtiyar...

Kanında âr var, yüreğinde merhamet,
İçinde dünya burçları ve âlemler.
Tevazu dolu kalbin arşı titretiyor,
Bir tek sen, sen ince yüreklisin Bahtiyar...

Tende hep mağmur kalmış dünya telaşesi,
İlk ağlamakla başlar gönül hanesi.
Yol varsa da bitmez, kalır esamesi,
Bir tek sen, sen dert yüklüsün Bahtiyar...