Bahtı Susmalarda Saklı Küheylan

yayılsın koltuğuna tanburuyla dede efendi
tabut'a yakın çalınacak şeyler vardır belki

bütün tornavidaları eledim yüzümün kelepçelerinde
kirlerimin zengin besmelesi olmasa ne yapardım sanki?
ne yapardı tamburi dede efendi; caz makamında bir
kürd-i hicaz şarkısı mı çalardı; okyanusu geçerdi belki

boynu bükük bir gökyüzü uzağımdan geçiyor
yıldızlarıyla
sanrılar geçiyor çepeçevre ölümle sarmalanmış
kıyılardan melekler geçiyor
ölüme kaçıyor aşkı sorgulanan bütün leylaklar
ve deniz bir yahudiyi karşılar gibi karşılıyor beni
martılar alelacele ve acemice çığlıklarda kayıp
beynelminel kılıcı yok artık denizin; kan damlıyor
bağlanmış gözlerimde son bir istek peydahlanıyor:
şehirler diyor kirli esvaplı şehirler!
bir uzaklaşmak bir yakınlaşmak duran tutkusunda
derisi yüzülmüş şehirler!
uzak durmalı değil mi bu son ganimetimden.

dünyanın kalp gibi çarptığını hissettim sevgilim
benim bitişimle başladığını hissetim bütün dinlerin
evrenselliğim yıkıldı. dinler başladı insan için
böyle elenmiş sıcaklarla başladı herşey!

büyük şeyler konuşuyordum alacakaranlıkta
şafağa karşı konuşuyordum dağlar kalemle çizilmiş
uzun bir resim sanılıyordu her bakışta
casuslar sessiz hinlikleriyle
kara kaputlarını giymiş bir hükümdarmışımcasına
peşimsıra koşmaktaydılar
aşksız güneş gözlükleri takıyordular gördüm

ben bu asrın yalnız serüveni
hantal bakıcısı yüzyılların
şarkılarımdaki melodiye bakın bir şair akacak
hüzün ardı sıra yayılacak o dipsiz vahaya
ve bir yahudi hınzırlığı toslayacak duvara

batının gölgesini doğuya bırakacağı kadar kesin
olasılıklar düşüyor koşuda yorulmuş ayaklarıma
dişil bir titreşimle sarsılıyor baldırlarım
tüy kasılması diyorum bu esmer kırıcılığa
göğsüm asil bir kan taşımış küheylan
ben böyle anlaşılmaz biriyim işte böyle çavlan
belki töresi azizliğe uğramış bir aydın sofrasından
bir gün batımından etkilendim ve yaktım benliğimi
kül ve kuşlar
kül ve aşklar
kül ve hayatlar benden sonra!

güneşini arayan benlik kuşların son şarkısını söylüyor
arıyorum devasa olan her yeri, her imge birer altın
görüyorum ölüme yakın gözlerimle
tüm büyük olanların altında turkuaz bir kan
bütün şiirlere baktım bütün şiirlerde kan
ellerde kan adamlarda kan ve tanbur

dede efendi susmaya sıra geldi degil mi?
şimdi susabilirim bir yahudinin sustuğu gibi