Bahri Çelik Şiirleri - Şair Bahri Çelik

Bir benmiyim senelerce yürekten seni seven
Yaz ayı temmuzun sıcağında üşüyüp donan
Hasretlik yaralar açar iyileşmez bir türlü
Söylesemde duysa inanmaz doğulu bir güzel

Seni bana çeken büyülü gözündeki bakış

Vallahi çok zoruma gidiyor hep yapılan
Umursamaz insanların onur çiğnediği
Ayaklar altına alıp fetva vermesine
Gününü gün eden dostların canı sağ olsun

Zor günlerden geçen bir imtihan dünyasıdır

Sözüm ona caniler vardır merhametsiz olan
Huzursuz eden hergün şiddet yanlısı yamyamlar
Dünyası zehir beklemediği bir hüsran olan
Cefakar anadolu kadınına selam olsun

Keşke gelmeseydim şu gurbete ele
Sensiz geçti ömrüm boşu buşuna hep
Özledim yari kına yakmış eline
Hergün kapı önünde beni beklermiş

Alıştım acıya ızdırablara
Nasıl dökülür yaşlar yağmur gibi
Sel olur akar derelerden sensiz
Bir bak buluta birde gözlerime

İçim yanıyor her gün alev alev

Haçlı ittifak kurulmuş saldırıyor var gücüyle hilal´e
Anlamaz batının kokuşmuş medeniyetini benimseyenler
Dertlerini sorsan ölüm korkusunu iliğinde hisseder
Tapınakçı uykudan Uyandırdı bizansın çocuklarını

Hangi kapı pencere çalınır bilinmez
Amatör kümedir sizin sonunuz bence
Küçümsendi rakip alay edercesine
İşin çok kötü ağlama cim bom ağlama

Can çekişirken birinci ligde sen dermansız

Yalvardım gönlüme sevme dedim sevme ne olur
Söz dinletemedim kolaymı sanıyorsun aşkı
Bırak bunun peşini olmaz yorulma boşuna
Ağlama gözlerim değmez zalim bir sevgiliye

Baktım hallerine uyuşturulmuş ihanet edenler
Sordum kendime alan olurmu hiç yirmibeş kuruşa
Tükürsem suratına mundar insanların alayına
Sordum kendime alan olurmu hiç yirmibeş kuruşa

Issız geceleri sorsan benden nasıl geçtiğini
Ciğerim sızlar hasretinden nedir senden çektiğim
Gelsen yanıma ne olurdu sürmeli gözlerinle
Bak saçlarıma aklar düştü nedir senden çektiğim