Belki de kaybedeceğimizi bile bile oynadığımız bir maçtı bizimki, Ne biz oyunu bırakabildik nede hakem maçı bitirdi.
Herşeyi hükmen mağlup olduğumuzda anladık. Ve büyü bozuldu, filmler yarıda kesildi, fidanlarımızı darağacına gönderdiler, umutlarımızı ise F tipine hapsettiler...
Bize de derin derin susmayı öğrettiler. Sustuk da. Sonra da hep bir ağızdan şairin sözünü söylemeye başladık. "Gündüzler sizin olsun verin karanlıklarımızı... "
ynlsmlr...
Bazen bir kırlangıcın kanadında umut olup Kommagen'e diyarına uçarsınız...
Tabakasını çıkarıp tütün saran yaşlı amcaların titreyen ellerinden öperek, çağa meydan okuyan fistanlı teyzelerin tebessümlerinde kaybolursunuz...
Güneşin en güzel doğduğu yere Nemrut Dağına çıkarsınız...
Gökyüzüyle dans eden Kral Antikosu selamlayarak, Kahta çayında oynayan esmer tenli çocuklara Merhaba dersiniz....
Sonrada heybenizdeki hüzünlerle vedalaşıp her şeye yeniden başlarsınız. Ve bilirsiniz ki Allah yeniden başlayanların yanındadır...
Kovalayacaksın dekoltesiz Bir hayatı yalın ayaklarla,
yürümeyi beceremeyen insanlığa inat...
Çarmıha gerilmiş düşlerini hiçe sayacaksın mesela, güleceksin güldürmeyi basaracaksın....
Nemrut'a çıkıp dağların eteklerini avuçlarına alacak, kollarını açıp rüzgarla savrulan saçlarının ahengiyle dans edeceksin....
Herkesin güneşi battığında yalnız sen doğacak ve bütün hüzünlü gönüllere merhaba diyeceksin...
Şairlerin yazamayacagı bir şiir olacaksın mesela, söylemeyen bir türkü, çizilemeyen bir resim olacaksın ama yinede ama yinede kovalayacaksın, kovalayacaksın, kovalayacaksın...
Bazen kendimle konuşur, kendimle güler ve kendimle ağlarım,
Bilirim ki kendimdeki BENden başka kimsem yoktur...
Bazen amaçsız yaşanan hayatın saçmalığını anlamak için,
Satrancı şahsız, 101'i okeysiz oynarım...
Bazen eski bir gramofondan mahur bir beste çalarım,
VE ben sadece ama sadece MÜjgan'la fenalaşırım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!