Tek katlı bahçeli evin
güzeli bir kedisi vardı...
Baba,her sabah
işe gitmeden önce;
merdiven başında besler,
kucağına alır,
başını tüylerini okşardı..
Kedi miyav miyav bağırır,
babayı
bahçe kapısına kadar uğurlardı.
Akşam
kapının sesini duyunca;
babanın döndüğünü anlar,
Koşar;
babayı kapıda karşılardı…
Vefalı kedi...
Seni izledim,
insanlığımdan utandım
(26 Aralık 2011)
Mehmet Özer 2Kayıt Tarihi : 26.12.2011 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!