Anlat Alacam
Seni anlatmaya yeter mi sözler
Adını haykırıp,desem Alacam
Çalıp söylemeyi,aşıklar özler
Çocukluk halimi,anlat Alacam
Gelip geçmişinde,eğilmez başın
Bektaşi yunusu,göğsünde taşın
Var mı bu dünyada,yarsiz kardaşın
Çocukluk halimi,anlat Alacam
Düz ova üstüne,kurulmuş bahtın
Hititlerden kalma,güneştir tahtın
Anamdan babamdan,kalmadı ahtım
Çocukluk halimi,anlat Alacam
Tarihler boyunca,gerçek ışıktın
Çağlar ötesinde,kalan aşıktın
Seninle olunca bana beşiktin
Çocukluk halimi,anlat Alacam
Huzurun eşiği,geçmişe düşer
Hakkın haki katı,içimi eşer
Senden ayrılınca,ruhum hep beşer
Çocukluk halimi,anlat Alacam
Gurbette halimiz,hayalin süsü
İçerimden çıkmaz vatan ülküsü
Söylenen nağmeler,özlem türküsü
Çocukluk halimi,anlat Alacam
Bensiz nöbetini,tutmuş insanlar
Ali’yi Yusuf’u,katmış İhsanlar
Yolunda kurbandır,nice Hasanlar
Çocukluk halimi,anlat Alacam
Bahattin’in gönlü,toprağın hası
Göğsünde yatıyor,gerçek babası
Ruhunu kaplamış,onun yarası
Çocukluk halimi,anlat Alacam…Bahattin Tonbul
31.1.2011
Hedik serdim karşıdaki yamaca
Al küreği çık bi yol şu damaca
Köyünün suyundan içtin mi hiç kanaca
Bir şiirle anlatılmaz ALACA...
Çocukları bakkalaca salaca
Güğümleri bekledin mi dolaca
Yalın ayak çık bi hele yolaca
Bir şiirle anlatılmaz ALACA
Kağnıları çektin mi hiç garaja
Gittin mi hiç Evci' deki baraja?
Tırmanıver yukardaki dalaca
Bir şiirle anlatılmaz ALACA…..Abdurrahman Kahraman
Birçok yeri,bahçelik bağlık
Ortası ova,etrafı dağlık
Başka bi diyeceğim,kalmadı artık
BAHATTİN' im ağzına sağlık...Abdurrahman Kahraman
Senin yerin gönlümüz
Yurdun Orta-Asya
Bir ayağın Alaca
Bir ayağın Kafkasya...Abdurrahman Kahraman
Bir deyiş,bir deyişe
Gör ki neler anlatır
Deyiş var ki şairin
Yüreğini parlatır...Abdurrahman kahraman
Bu sevda bu muydu aşk,senin gönlünü sarmış
Her yazdığın satırda,kültür ruhunu karmış
Tezekhanında ateş,usul usul yakarmış
Abdurrahman Kahraman,daha neler yazarmış……Bahattin Tonbul
Kıymetliydi eskiden zamanın behri
Bilmiyorduk hiç deniz ile nehri
Ateş yakıp ısınırken TEZEKAN'da
Diyorduk, bura Alaca'nın başşehri...
Damların boyunca kar vardı
o sevda o gün gönlümüzü sardı
Nerden bilebilirdim ki
Alaca'da şair bir Bahattin vardı...Abdurrahman Kahraman
Kıymetliymiş hiçde bilemedik ki
Altından geçen özü,silemedik ki
İçinde yaşar iken,o tezakanı
Gökyüzüne yıldız,dikemedik ki
Rüyalarımızdan,gitmiyor ahı
Kalbimizi gömdük,bitmez günahı
Nereden gelirdi,ateşi vahı
Alaca şehrinde,kahraman hoca…….Bahattin Tonbul
-*****************************************************************
Akın ettiler hep yüceltmek için dini
Eyyubiler,unutur mu Selahaddini
Bizlerde hiç unutmadık
Ankara'ya gönderdiğimiz Bahaddini...
Gökyüzünde yıldızımız yok belki
Ne sonraki,ne de ondan evvelki
Yıldızımız sen ol,kabul et bunu
Başımız göğe değer inan ki……Abdurrahman Kahraman
Mangal gibi yürek,kaynar ateşte
Sevda dediğin de,bu olsa gerek
Gönülleri atma,yanar güneşte
Hasreti bulmadan,söndürmek gerek
İnan ki sizleri,bensiz uyutmam
Ruhumda izleri,hoyrata tutmam
Sevdiğim güzeli kalp de unutmam
Hasreti bulmadan,söndürmek gerek
Dilimdedir adı,tükenmedi hiç
Tezek kokuları,tiksinmedi hiç
Baykara çayını,unutmadık hiç
Hasreti bulmadan,söndürmek gerek………Bahattin Tonbul
Çöplü'nün suyundan içtin mi hiç
Tezekan'ın köprüden geçtin mi hiç
Eline eskimiş bir tırpan alıp
Ekinden,çayırdan biçtin mi hiç
Bırak artık şu hokus-pokusu
Çaylara sinmişken,tezek kokusu
O,benim mahallemin gerçek dokusu
Bir bardak döküpte içtin mi hiç
Kar bekliyoruz biz,şubat ayından
Atlara bakınca,tanırız tayından
Bir içen bir daha asla vazgeçmez
Tezekanlı Baykara'nın çayından...Abdurrahman Kahraman
Karını kışını,özler yürekler
Gurbette anıyı,yazan dilekler
Umudum bitmedi,bekler melekler
Hasreti gömmeden,ölmemek gerek
Hokus pokus değil,içimdeki aşk
Gökteki yıldıza,karışanda aşk
Bunları söyletip,dilendiren aşk
Tezeği yakmadan,kurutmak gerek
Sen kim tezekan kim,memleket benim
Gözümden akacak,yaşları terim
Sokağından çıkan çamur bedenim
Hasreti görmeden,kavuşmak gerek…….Bahattin Tonbul
Kar olup yollara yağdığım yerdir
Koyunlardan sütü sağdığım yerdir
Şunu unutma ki Bahattin gardaş
TEZEKAN benim doğduğum yerdir...
Küçükken içinde yattığım yerdir
Malları sığıra kattığım yerdir
Şunu unutma ki Bahattin gardaş
İlk aşkı orada tattığım yerdir...
Kırık penceresinden baktığım yerdir
Bakarken,yıldızlara aktığım yerdir
Şunu unutma ki Bahattin gardaş
Tezeği kurutmadan yaktığım yerdir...Abdurrahman Kahraman
Met ettiğin toprak,kokar burnuma
Göğsümde acıyı,tatmak geridir
El açtım Allah’a,gelse koynuma
Yattığı o toprak,hakkın yeridir
Anladım aşkını,sevdanı desem
Tutmuyor ellerim,ayrıdır kesem
Tezekan da doğup,hin gali yesem
Sazım sözüm biter,dostluk yeridir
Durur mu dostlarım,biter mi kışı
Öğretmen evinde,sevda akışı
Oynanan oyunda,mizah bakışı
Sonsuzu tadıp da,kalma yeridir …….Bahattin Tonbul
Sofraya koydular tahta kaşığı
İbrahim,öğremenevi yakışığı
Sazım da,sözüm de yok artık sana
Olmuşsun gerçekten sen Hak aşığı….Abdurrahman Kahraman
5Şubat-2011
Bahattin TonbulKayıt Tarihi : 17.2.2011 21:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
alaca şiirinin nasıl olduğunu sorduğu edebiyat öğretmeni Abdurrahman Kahramandan karşılıklı yazışma -1

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!