Baharla Gelen Müjde Şiiri - Şeyma Yılmaz

...Ve tohum toprağa düşer...
Melekler nizamla seyre koyulur
Toprağa muştu, zerreler güler
Arştan arza tebrikler duyulur

Son varis-i peygamber, son müceddid-i din
Ümitli sözlerle gidiyor, kendinden emin
Bir ölürüz ama dirileceğiz bin
Bu yol aklın yoludur, bu yolda gidin...

Ve tohum toprağa düşer...
Sevdalı gözyaşları ab-ı hayat olur
Toprakta biter mis kokulu sümbüller
Her diyarda sürgünler konuşulur...

Asırların adamı Bediüzzaman
Medrese oldu O'na sürgün ve zindan
Nurlarla dünden yarına uzanan
En büyük davadır diyor tahkiki iman

Ve tohum toprağa düşer...
Gözler keskin bakışlara hasret
Cansız beden ki tebessüm eder
Kainatı doldurur ifade-i hayret

Tevhid-i kıble etmiş, Kur'an'dır yolu
Tüm varlığıyla hakaık-ı imanla dolu
O asrada sığmaz zaman bile korkulu
Şan şöhreti yok yalnız Allah'ın kulu

Ve tohum toprağa düşer...
'Mevtim ziyade hadimdir.' der
İmanla-sukunetle ebediyete gider
Binler dirilişteyiz, gerçekleşir müjdeler!

İşte 23 Mart gecesi
Sanki toprak gözetliyor cemreyi
Münker ve Nekir veriyorlar müjdeyi
Ruh arşa yolcu, toprak sarıyor bedeni...

Ve tohum topra ğı düşer...
İstikbalde İslamiyetindir gür sada
Delil mi istiyor inatçı münkirler
İşte size bürhan:karun-u vusta

Elimizde Risaleler, kulağımızda sesin
Üstadım yine halelendi hasretin
Müjdenle seviniyor aciz talebelerin
Müjde ki bize duama dahilsin...

Toprağa tohum gibi düştün sen
Nuru çile ile ektin sen
Kıştı geldiğinde bize baharı verdin sen
Allah razı olsun üstadım senden...