Aşık Turhal söyler, bakın şu dağa,
Karları erimiş, dönmüş toprağa.
Kelebekler konar açan yaprağa,
Doğa da sevdalı, tıpkı ben gibi.
Bahar gelir, dağlar yeşil don giyer,
Kuşlar cıvıl cıvıl neşeyi yayar.
Kavuşan sular hep coşkuyla akar,
Ne güzeldir yârin yüzündeki nur.
Gönlümde açıyor tomurcuk güller,
Sana doğru eser esen rüzgârlar.
Sevdanı fısıldar tüm bülbüller,
Seninle her mevsim bana bir bahar.
Güneş doğar, ısıtır buzlu kalbi,
Aşk dediğin şeydir hayatın dibi.
Ne güzel yaratmış Yaradan Rabbi,
Sonsuzdur sevgim, ne zaman biter.
Aşık Turhal der ki, bu sırrım aşikâr,
Gönül bir bahçedir, sevgidir pınar.
Bu dünyada aşktan yüce ney var?
Sevmekten güzeli ne gördük ki biz.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!