Baharın güzelliği yetmiyor

Bahar havası var bu gün
Güneşi giyinmiş tabiat…
Yüzü gülüyor canlıların,
Bu gün bir başka hayat.

Ben de kendimi dışarı attım,
Okumayı yazmayı bıraktım.
Bindim otobüse bende,
merkezden uzaklaştım.

Biri bindi duraktan
Yardıma ihtiyacı vardı.
Elinden tuttum,
koltuğa oturttum.

Adam ‘’notre dame’’in
kamburuna benziyordu.
Daha oturur oturmaz,
Ellerini açıp, dua’ya durdu.

‘’Allahım sen bizi, her türlü,
Beladan kazadan koru’’
Ateş gibiydi gözü,
Otobüste sesi çınlıyordu.

Düşünmeye başladım derin, derin.
Irak’ta, Amerika’ya güvenen insanlara,
Ya da dünyadaki Statukoyu
savunan açlara benziyordu.

özürlüler kadrosundan,
Yeni girmiş belediyeye,
‘’tembeller, iş beğenmiyorlar’’diye,
köpürüp kızıyordu işsizlere.

düşünce bencilik denizine
en zayıflar bile
kral kesiliyor
biraz güçlenince.