Bahar ve Kış... Şiiri - Orhan Çapan

Mevsimin kışındayım
Sense daha bahar tazeliğinde

Ne hakkım var seni kendime benzetmeğe
Ne hakkım var senin dallarını sarartmaya
Bırak da yaşlı bedenimi atayım layık olduğu yere

Git başımdan git be bahar çiçeği
Üzerim seni istemeden
Kırarım dallarını benzetirim kendime
Yapamam sana bu zulmü

Git ne olur git benden
Sana dokunmaya kıyamam
Kıyamam senin taze baharına

Üzersem seni
Zaten ölmüş bedenim
erkenden ölür kahrından
bırak da az daha yaşayayım
seni uzaktan da olsa görmek için

çek o sıcacık avuçlarını benden
bakma bana o sevgi dolu gözlerinle
tutma sakın ellerimi alışırım sana

savurma zülfünü yüzüne
incitmesin o gül simanı

sakın verme yüreğini bana
hicranla dolmasın

git benden git diyorum sana
yoksa ben de dayanamam ayrılığa
yakarım bedenini üzülürsün sonra

ama
dilim git dese de yüreğim kal diyor sana

sen istersen yine de gitme
kal benimle
yanmak istiyorsan
göze alıyorsan sevda ateşimi
birlikte yanalım be gülüm
bu kışa dönmüş hayatımı ısıtmak için…

17 KASIM-2009/MANİSA
Saat:24.000