Bahar Suyur Şiirleri - Şair Bahar Suyur

AL SEN MENDİLi ELİNE,
VUR VUR SAZININ TELİNE,
NAZLI MEYRO TESTİ TAŞIR,
KEM GÖZÜN BELİ BÜKÜLE.

AL SEN ZILGITI DİLİNE,

HER NE VARSA SANA DAİR,
HEPSİNDEN MUAFIM YARİM,
SEN DÜN SENİNLE GİDİNCE,
BEN BENLİĞİMİ UNUTTUM.

sen son pişmanlığım,
beddua etmek geliyor içimden sana,
ama yapamıyorum,
belki de teşekkür etmem gerekiyor sana,
ben hasretle kıvranırken,
sen sabırlı olmayı öğrettin bana,

Ağladın mı? Sustun mu?
Yandın mı? Yaktın mı?
Hüzün süzülürken gökyüzünden..
Sen ne yaptın? Sustun mu?

Dalmak olmadığın hayale,
Yokluğuna esir olmak,
Yanmak deli deli hasretinle,
Gelmeyeceğini bilerek,
Delirmek özleminle,
İmkansız olduğunu bile bile,

Susmak bir sanattır!
Onca kalabalık cümle içinde,
Söylenecek çok şey varken!
O kadar derin acılara hapis olmuşken,
Susmak bir sanattır!
Bahar Suyur

KARANLIK KÖR GECELERDE YALNIZLIĞIMDA,
AVAZ AVAZ BAĞIRDIĞIM İSYANLARIMDA,
SAATLERİN GEÇMEDİĞİ BİÇARESİZLĞİMDE,
RUHUMU ESİR ALMIŞ SEFALETLİĞİMDESİN.

SENSİZ YAKTIĞIM AĞITLARIMDA,

karanlık çıkmazdayım madem
sonu gelmeyen bir yoldayım
madem ne olacağı belirsiz bir hayat yaşadığım
boşver kalsın yaşamak istemiyorum

madem ki gülmek yerine

düşler sokağına saplanmışım meyer,
kör kuytu bir çukur,
nereye gittiğini bilmeyen,
lal bir kız çocuğu yürür yolda,
biraz yaralı,
biraz perişan,

Offf...
allahım ben,
aff...
allahım ben,
nasıl anlatmalı ki,
anlatılmaz,