Ey Gemici!
Dur! Sürme gemini bekle…
Ölüm rüzgari esiyor tenimde
Can mumum erimekte
Raksediyor basucumda pervasizca,
Bir ömür Ask`iyla yandigim Pervaneler…
Yabanci dogru yola ayaklarim.
Düse-kalka zorla yürümekteyim Liman`a
Günes batmis coktan, gömülmüs karanliga
Demir almis son Gemi
Sessizce! Vardigim o Liman`dan
Bir firtina kopmus, ortalik toz-duman
Suda biri var, caresiz cirpinan
Dalgalar coskulu asmakta basimdan
Son bir ümitle gökler ötesine bakinmakta gözlerim.
Saganak yagmur beklemekte Ruh`um
Ebedi susuzluguna, Bahar Mustusu olsun.
Kayıt Tarihi : 22.5.2007 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!