Güneşi doguran her daim sevincin elleri
Yarını yakalayan umudun kendisi
Bahar dalı şimdi yaşam,binlerce tomurcuğu taşıyan
Bir rüzgar esintisi taşısada anıların kucağına insanı
Yagmurun damlaları siliyor nasılsa en acı zamanları
Sadece beklemeyi bilmeli evrenin huzuru sararken bedenini bir buselik dokunuştan ibaret aslında yüreğinin sesi
Sadece anımsadığım kırılan dallara düşen yağmur damlaları
Bulduğum huzur, baharın giymesi yeniden yeşili yada tükettiğim anıların sarması hüzünleri.
Ne kalır geriye artık sahipsiz çığlıkların kucağına düşerken hayatın kendisi
Özü sevgi zerrecikleride olsa, baktığında geriye biçimsizdir artık gülücüklerin sesi
istesende gelmez artık beklediğin öykünün aslında hiç olmayan kahramanları.
Bir kıpırtıdır artık yüreğime akan sesin,
Dalgalara karışan köpük misali
Beyazın daha beyaz olduğu bir bulut esintisi
Bir sade kahroluş,yarını adımlayan
Sancılı bir geçiş belki evrenin derinliğine
Sadece aqnımsamak bir delilik boyutunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!