Seninle olan her an geçti ihsan içinde
Gittiğin günden beri hayat ziyan içinde
İçinde taşıyormuş can kendi gurbetin
Görülmüş mü böyle şey, bahar hazan içinde.
Bülbülün tesellisi hâre’li bir gonca gül
Leylasını yitiren mecnun figan içinde.
Bir dünyada yaşardık, Şeddad’ın iremi ne?
Şimdi her şey toz-duman, kaldı viran içinde.
Neden geri gelmiyor giden güzelim günler
Yâd ederek geçmekte ömür giryan içinde.
Bozuldu şirazesi tadı-tuzu kalmadı
Hayat çekilmez oldu, her şey duman içinde.
Nasıl yaşanır bilmem, can bedenden çıkınca
Ayrılık unutturur, dedi, zaman içinde.
Unutmak vefasızın, kadir bilmezin işi
Kalbimi yarıp ta gör, sensin pinhan içinde.
Ayrılık illetinin dermanı bulunur mu?
Bilen varsa söylesin, koca cihan içinde.
Gitse miydim peşinden gururum çalıp yere
Çaresiz beklesem mi, kaldım güman içinde.
Oturmuş gözlüyorum seni götüren yolu
Sensizliğin mazlumu gönül nalân içinde.
15 Aralık 2000
Bekir UrfalıKayıt Tarihi : 23.7.2008 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gittiğin günden beri hayat ziyan içinde
Verilen emeğe değmiş çok güzel bir çalışma gönlünüze sağlık efendim......
TÜM YORUMLAR (3)