Yaşamaya bir sebebin olmalı tohumu yeni serpilmiş toprak gibi,
Ağlamaklı olmalı gözlerin yarın ölümü tadacakmış gibi,
Sevmeyi bilmeli önce gönlün berrak akan sular gibi,
illede olmalı diyorsan yine de, arı'nın bal yapmak için verdiği mücadele gibi cesurca..
Nedensiz, sorgulamadan yaşamayı öğrenmelisin tıpkı kar da açan çiçek gibi çaresizce...
Herşey bitti, son derken,
Fırtınalar koparken yüreğimin derinlerinde biryerde,
Rüzgar haber verirken yağmurun gelişini sinsice,
Hiç ummazken ben, sen çıkıp gelsen.
Bilmediğim iklimlerde kaybolsam, en korkulu anımda umudumu yitirmişken
sen elini uzatsan bana.
ömrüm alacalı bulacalı,
kayıp bir geçmişin tam ortasındayım.
başından beri bildiğim yerdeyim,
sormalıyım kendime daha kötü ne olabilirdi diye?
aslında biliyordum cevabı susuyordum.
korkuların gerçek olması en çok korkutuyordu beni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!