Ordu’nun sabahı serindi.
Taşlar nemliydi, yollar sessizdi.
İnsanlar aceleyle geçiyordu yanımdan
ama ben bir bankta bekliyordum, eskimiş bir
defterin kenarında duran o tek cümleyi düşünerek:
“Bahar geldiğinde döneceğim.”
Zaman geçti, ağaçlar kışın ağırlığını bırakıp
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin