Bahar Geldi… Şiiri - Ergin Borobey

Bahar geldi.
Hadi sende gel…
Bu aşkın adı yok, sonu sonsuz…
Bu mavi telaşa kapıldık sahipsiz.
Bi gidip bi geliyor mevsim,
Salacağa, üsküdara
Bahar geldi hadi sende gel…
İlk defa yaşamış gibi hayatı,
Ve yeniden doğmuş gibi;
Sen, ben ve dünya. Üçümüz!
İçimden geldi hadi sende gel…
Bu deniz seni yaşıyor üstüme üstüme
Ben sana inat sen ikimize.
Sen gitmeyi bilen toplama güzeli;
Öyle gel ki;
Duyulmaz olsun ayak seslerin;
Öyle bir gel ki;
Unutayım bir anda her şeyi…
Madem ki güzelsin;
Hadi şimdi gel…
Ayışığı gözlerimde serpe serpe
Gördüğüm yere çıkta gözlerin ışısın.
Aldatır bu esrik güzellik
Daha büyümedin sen çocuksun.
Ve yokluğun bir çocuk gibi içimde,
Doğmamış sessiz bir soluksun…
Şimdi bütün yalnızlıklarda şiirler
Senin için yazılır satırlara…
Ve bir yalnızlık;
Senin için yaşar Istanbul’da
Şimdi ben bir yalnızım
Şimdi bir hayta;
Şimdi bir vapur şimdi bir martı;
Ne olur durma;
Bahar geldi hadi sende gel…